Η ιδιομορφία της επιστημονικής βιβλιογραφίας τώρα είναι σαφής: οι μοναδικές τρεις αναγνώσεις οδηγούν όλες στο θάνατο του κειμένου. Αν παραιτηθείτε, το κείμενο δεν μετράει και θα μπορούσε κάλλιστα να μην είχε γραφτεί. Αν συμφωνήσετε, το πιστεύετε τόσο πολύ ώστε γρήγορα γίνεται αφηρημένο, συντομευμένο, στιλιζαρισμένο και βυθίζεται στη σιωπηρή πρακτική. Τέλος, αν ζυμωθείτε μαζί με τις περιπέτειες του συγγραφέα, εγκαταλείπετε το κείμενο και μπαίνετε στο εργαστήριο. Έτσι το επιστημονικό κείμενο, επιτυχημένο ή μη, διώχνει τους αναγνώστες του. Δημιουργημένο για επίθεση και άμυνα, δεν είναι πλέον μια τοποθεσία για μια ξεκούραστη στάση αλλά ένας προμαχώνας και μια αποθήκη εφοδίων.

Bruno Latour, Science in action. How to follow scientists and engineers through society, Harvard University press, Cambridge, 1997, p. 49-59